Konieczne jest opracowanie metodologii dokładnego przewidywania i łagodzenia skutków termicznych pasów startowych. Baterie sodowo-jonowe (SIB) są z natury bezpieczniejsze niż LIB. Oprócz zapewniania większego bezpieczeństwa, SIB zyskują na popularności ze względu na obfitość i niski koszt surowców w porównaniu z ograniczonymi zasobami litu i wysokimi kosztami pierwiastków, takich jak kobalt, miedź i nikiel, stosowanych w LIB.
Baterie sodowo-jonowe mają podobne mechanizmy magazynowania energii i obfite zasoby metalu sodu jak baterie litowo-jonowe, a także mają szerokie perspektywy zastosowania w wielkoskalowych magazynach energii w sieciach, pojazdach elektrycznych o małej prędkości i w innych dziedzinach. Baterie sodowo-jonowe mają długą historię w ciągu ostatnich kilku dekad, szczególnie przy opracowywaniu akumulatorów o doskonałej stabilności cyklu i wysokiej wydajności. Jak można było przewidzieć, wydajność akumulatorów sodowo-jonowych w niskich temperaturach została zakwestionowana przez dramatyczny wzrost zapotrzebowania na wielkoskalowe magazynowanie energii w sieci, eksplorację przestrzeni powietrznej i morskiej oraz zastosowania w obronności.
Litowe baterie pastylkowe, zwane także bateriami guzikowymi, to małe baterie w kształcie monety, w których głównym pierwiastkiem chemicznym jest lit.
Lepsze są akumulatory litowo-polimerowe i akumulatory litowo-jonowe.
Stosunek energii jest stosunkowo wysoki. Litowa bateria pastylkowa charakteryzuje się dużą gęstością energii magazynowania, która sięga 460–600 Wh/kg, czyli około 6–7 razy więcej niż w przypadku akumulatora kwasowo-ołowiowego.
Rezystancja wewnętrzna jest ważnym parametrem służącym do pomiaru wydajności akumulatora litowo-jonowego i oceny jego żywotności.